کنعان دژ

روز قدس روز اسلام است. (امام خمینی)

...و کژدم اژدها خرچنگِ رنگارنگ

چو ابری از ملخ ها ، مورها ، زنبورها

و یا چون کهکشانی موریانه

به هر سو می پرید و می جهید و می خزید

به هر در می زد و یک در ازین همسایگان بر وی نمی شد باز

تنوره می کشید و دود می کرد...

به ژرفِ خانه ی زیتونی ما

کژدم اژدرچنگ

فرود آمد زچاهِ دودکش

نه از در

نه  ز دیوار و...

نه از روزن

درون خانه ی زیتونی ما

همان خانه ی کهن

همان خانه ی نیا اندر نیا آباد

تنوره های آتش می زد او هر سو

به آتش می زد او هر چیز و ناچیزی که می دید

و این همسایگان

اورا فرود آرنده ی جاوید ورجاوندِ پاک آتش

انگاشته

و خانه ی باستانگانمان ،

آتشکده ی فرمند.

سرک ها می کشند از بام و از دیوار

به این آتشکده ی اژدر

به این اژدرکده ی آتش

همانا باز هم ...

آیا چه چاره؟

نه تنها دست یاری سوی ما هرگز نمی یازند، اینان

نه تنها سنگ یا ریگی به سوی اژدها هرگز نمی پاشند، اینان

که گاهی دست و گاهی پای ما گیرند و گویند

که این فرجامِ ورجاوندِ پایانِ جهان باشد

و از ما نیز می خواهند

دخیلی بر دُم و چنگش کنیم آذین

دخیلی تا نیازی زآن نیاز آران برآرَد نیز

اگر چه خانه مان در آتش و  بر باد .

فریاد...

مهدی فر زه (میم . مژده رسان)

واژه نامه و توضیحات :

کنعان دژ = فلسطین

رنگارنگ = دارای نژاد هایی به رنگهای گوناگون

کژدم اژدها خرچنگ -  کژدم اژدر چنگ = موجودی خیالی مرکب از هر سه موجود

چاهِ دودکش = کنایه از محل ارسال هدایای پاپا نوئل که نماد مسیحیت است.

روزن = پنجره

دست یازیدن = دست دراز کردن

خانه ی کهن = بیت عتیق

هر گاه زیر" ه" علامت زیر خط گذاشتم "ه" خوانده نمی شود ولی "ی" کسره می گیرد مثلا همان خانه ی کهن که  به این صورت خوانده شود : همان خا نِی کهن یا مثلا  آتشکده ی فرمند که خوانده می شود  آتشکدِ ی فرمند

نه تنها سنگ یا ریگی به سوی اژدها هرگز نمی پاشند، اینان = می توانستم بنویسم : ...هرگز نمی بارند ، اینان  اما ترجیح دادم از فعل "نمی پاشند" استفاده کنم.

جاوید ورجاوند = همیشه مقدس

اژدر = اژدها

باستانگان = باستانی

فرجام = عاقبت

ورجاوند = مقدس

پایانِ جهان = آخر الّزمان

نیاز آران = نیاز آوران – کسانی که نیاز و حاجت خود را به دیگران  بیان می کنند

==============================================

پایداری

یک روز داشتم برنامه ی خبری سیما را نگاه می کردم ؛ نشان می داد که فلسطینیان ؛ بلوک های سیمانی خانه های ویران را ؛ می کوبند تا  سیمان را بازیافت کنند.

آنان

با خاکسترِ آشیانه هاشان

با درهم شکسته ی کاشانه هاشان

با به هم پیچیده ی

آسمانه هاشان

با تاب برداشته ها ی

آستانه هاشان

خانه هاشان را

دوباره می سازند.

آنان

درفش ژنده ی پیروزی را

دوباره بر می افرازند.

حتی پس از هزاران بار

حتی پس از هزاره ها ...

آنان

کشورشان را دوباره می سازند.

مهدی فرزه (میم . مژده رسان)

واژه نامه

آسمانه = سقف

آستانه = چارچوب ؛ درگاه

ژنده = مندرس

)))))))))))))))))))))))))((((((((((((((((((((((((((((                                 

سه گانی های ضد صهیونی

بر سر کنعانی مطرود

تاجی از خار نهاده اند
تاجی از سیم  ِ اختر ِ داوود
 
 

 ==================================
بر زخم های تازیانه ی مردان ِبسته دست
بنشسته است ؛ مگسهای شش پرِ سمجی
راهی بجز کشتن نیست ؛ آیا هست ؟

On whip wounds of tied men
importunate six wing flies have sat
there is not any way except killing    is there?

 ====================================
 
 
بر بیرق ِ نحس ؛ نقش بسته
عکس دو مگس ؛ که عکس ِهم
بر روی یکی ؛ یکی دگر بنشسته
 
  
 
 
آنان که کنامی از فناوری دارند
چون دود به هر دمی ، بلرزند
آنان آدم نه  -  آدمک نما یانند
 
  
 

پرندگان در قفس؛ جوجه ها نهند
بو که روزی؛ قفس درهم شکنند
بو  که روزی؛ دوباره پر بکشند.
 
مهدی فر زه (میم . مژده رسان)

واژه نامه :
 
سیم  اختر داوود = سیم خارداری که خار هایش به شکل ستاره ی داوود باشد.
آدمک نما =  شبه ربات

========================================================

Palestinian

They have put a cage on my nest...

Oh my little chicks
It s not a cage
IT S A NEST

Mehdi Farzeh

فلسطینی

آشیانم
در قفس بگرفته اند...

جوجه گانم
این قفس نیست.
آشیانه ست.

مهدی فر زه

========================================================

رهایی

آنگاه که خداوند
پرستشگران را رها شده خواهد
کشتی بر خشکی
و مردم در دریا
راه پیمایند
به سوی سپیده دمان
پس وای بر غرق شونده گان
هم آنان که غرق شوند
غرق شدنی

مهدی فرزه

THE WANDERING PALESTINIAN , oh dears

Is inside the oven of human burners

Where are looking the world eye sighters

Where is the anger of world care takers

By Iranian poet : Mehdi Farzeh

ترجمه:

فلسطینی سرگردان

در کوره ی آدم سوزان

کو چشم جهان بینان؟

کو خشم جهانبانان؟

مهدی فرزه